ေတာင္ပံျဖန႔္ခ်ီ ခြပ္ေဒါင္းနီ

ေစ့စပ္ညွိႏုုိင္းေရး တံခါး၀ဆီမွ ခြပ္ေဒါင္းငွက္မ်ား…

ABSDF လုိ႔ေခၚတဲ့ ျမန္မာႏုုိင္ငံလုုံးဆုုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမုုိကရက္တစ္တပ္ဦး (ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္)  သည္ လူထုုတရပ္လုုံးပါ၀င္သည့္ ရွစ္ေလးလုုံး အေရးေတာ္ပုုံ ႀကီးမွ   ေမြးဖြားေပးလုုိက္တဲ့   ျပည္သူ႔ ရင္ႏွစ္သည္းျခာ မ်ားပင္ျဖစ္သည္။
 
ေက်ာင္းသားဆုိတာ အတန္းပညာ၊ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ၊ စသည့္ ေလာကီ ပညာ အရပ္ရပ္ကုုိ ေလ့လာသင္ၾကားနာယူ ေနတဲ့ သူေတြလုိ႔ဆုိရင္ မွားမည္ မထင္ပါ။

ထုိေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ သေဘာ သဘာ၀က အမွန္တရားကုိ ျမတ္ႏုိးၾကသလုိ လြတ္လပ္ျခင္း၊ တရားမွ်တ   ျခင္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း ေတြကုုိ ႏွစ္သက္ၾကၿပီး ဖိလွ်င္ၾကြမည္ ႏွိပ္လွ်င္ထမည္ ပစ္လွ်င္ခ်မည္ ဆုုိသည့္ အခ်က္ေတြကုုိ လက္ကုုိင္ထားသူေတြဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။



ေခတ္အဆက္ဆက္ ျမန္မာ့ ႏုုိင္ငံေရးဇာတ္ခုုံေပၚကအတိတ္သမုုိင္းကုုိ ျပန္လွန္ၾကည့္လုုိက္ရင္ ေက်ာင္းသားေ    တြရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရးက႑ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ပူပူေႏြးေႏြး ရွိေနေသးတာကုိ ေတြ႕ရမွာပါ။



ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ရရွိဖုိ႔ သပိတ္တုုိက္ပြဲေတြကုုိ စတင္ဦးေဆာင္ခဲ့သူ ေတြဟာလည္း ေက်ာင္းသား   ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမ ေက်ာင္းသားသပိတ္၊ ဒုုတိယ ေက်ာင္းသားသပိတ္၊ တတိယ   ေက်ာင္းသား သပိတ္   စတဲ့ သပိတ္တုုိက္ပြဲ ေတြဟာ ေက်ာင္းသား ေတြရဲ႕ သတၱိနဲ႔ မ်ဳိးခ်စ္ စိတ္ဓါတ္ကုိ ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပ   ေနသလုိ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ နိဒါန္းေတြဆုိတာ ျငင္းလုိ႔မရတဲ့ အရာေတြပါ။

သူ႔ကၽြန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးကုိ အရယူႏုိင္ဖုိ႔ လက္နက္ကုုိင္ ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ သခင္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ လူငယ္ သုုံးဆယ္တုုိ႔က စတင္ခဲ့တာပါ။ 

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့သူေတြရဲ႕ အရုုိးေတြကုုိ တူးဆြၾကည့္လုုိက္လွ်င္ ေက်ာင္းသား အရုုိးသည္ ေအာက္ဆုုံးကျဖစ္ေနမယ္လို႔ သခင္ဗဟိန္း ကဆုုိခဲ့ဖူးပါတယ္။


၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇႏၷ၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔မွာ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ၁၄ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၆၂ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဦးေန၀င္းဦးေဆာင္တဲ့ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းယူတာ ခံခဲ့ရပါတယ္။

တုုိင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရးတပ္မ်ားသည္လည္း အလွ်ဳိလွ်ဳိ ေပၚေပါက္  ခဲ့ရသလုုိ 

အာဏာသိမ္းမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ေနာက္မွာ အာဏာရွင္အစုိးရကုိ ဖီဆန္တဲ့ေက်ာင္းသား သပိတ္ တုုိက္ပြဲေတြဟာလည္း ဆက္တုိက္ ဆုိသလုိ ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္းဆြယ္အေရးအခင္း၊ ဆဲဗင္း ဂ်ဴလုုိင္၊ ဦးသန္႕အေရးအခင္း၊ မႈိင္းရာျပည့္အေရးေတာ္ပုုံ စတဲ့ အေရးအခင္းေတြဟာ မတရားတဲ့ အာဏာရွႈ္အစုိးရကုိ ေတာ္လွန္ရာက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အေရးအခင္းေတြပါ။ 

၁၉၆၇ ခုုႏွစ္္အေရာက္မွာေတာ့ တုုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုုိင္ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ေတြ အပါအ၀င္ ဗကပေခၚ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴႏွစ္ပါတီ စတဲ့ တႏုိင္ငံလံုးမွာရွိတဲ့ လက္နက္ကုိင္အင္အားစုေတြကုိ  အာဏာသိမ္း စစ္အစုုိးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းက ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္ေရး ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရုိးသားမႈမရွိဘဲ စစ္မ်န္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္ေၾကာင္းကုိ ေလွ်ာက္ဖုိ႔ထက္ လက္နက္ခ်ေရးကုိ ဦးတည္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈ မရခဲ့ပါဘူး။

တခ်ိန္တည္းမွာပဲ တုုိင္းျပည္ကုုိ ၾကာၾကာအုုပ္စုုိးလုုိရင္ သားသုုံးသားကုုိ ႏုုိင္ေအာင္ထိန္းဆုုိတဲ့မူကုုိ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚခင္ေမသန္းက ဗုိလ္ေန၀င္းကုိ ခ်ေပးလုိက္ပါေတာ့တယ္။ ပထမ ဘုုရားသား၊ ဒုတိယ စစ္သား၊ တတိယ ေက်ာင္းသား ဆုိတဲ့ သားသံုးသားကုိ ႏုိင္ေအာင္ထိန္းႏုိင္ရင္ ရွင့္အာဏာ ပုိၿမဲလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာဆုိခဲ့တာပါ။

အႀကီးဆုုံးသားျဖစ္တဲ့ ဘုုရားသား၊ ဘုုန္းႀကီးရဟန္းေတြကုိေတာ့ အခြင့္အခါႀကဳံတုုိင္း အၾကမ္းဖက္   ႏွိပ္ကြပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အလားတူစြာ ဒုုတိယသား ျဖစ္တဲ့ တပ္မေတာ္သား စစ္သားေတြကုိေတာ့ မိမိခါးပုုိက္ေဆာင္ထဲ ထည့္ၿပီးလုုိသလုုိအသုုံးျပဳခဲ့ပါတယ္။ အငယ္ဆုုံးလည္းျဖစ္ ထိန္းရလည္း ခက္တဲ့ ေက်ာင္းသားကုုိေတာ့ ေျမာက္တခါ ေျခာက္တလွည့္၊ သတ္တခါနဲ႔ အၿမဲမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနၿပီး ၾကြတာနဲ႔ ခ်ဆုိသလုိ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ပါတယ္။

ဗုိလ္ေန၀င္းလက္ထက္ တပ္မေတာ္သားေတြကုိ သူ႔ရဲ႕ ခါးပုိက္ေဆာင္ တပ္ေတြျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့ေပမယ့္ အိမ္တုိင္းမွာ စစ္သား မရွိေပမယ့္ အိမ္တုိင္းမွာ ေက်ာင္းသားရွိတယ္ ဆုိတဲ့မူကုိ တပ္မေတာ္သား  ေတြကလည္း သေဘာေပါက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ သတ္ ဆုိတဲ့ လမ္းစဥ္ကုိ ေၾကာက္ေနရသူေတြမုိ႔ အေဖႀကီးျဖစ္တဲ့ ဗုိလ္ေန၀င္းရဲ႕ ၾသဇာကုိ လြန္ဆန္ရဲသူ မရွိသေလာက္ ရွားခဲ့ပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ အာဏာရွင္စံနစ္က တစတစ အျမစ္တြယ္လာခဲ့သလုိ အထက္ေအာက္ အေမြေပးခဲ့တာေၾကာင့္ တပ္မေတာ္အတြင္းမွာေရာ ၀န္ထမ္းေလာကမွာပါ ခ်စားမ၊ လာဘ္စားမႈေတြ ႀကီးထားခဲ့ပါေတာ့တယ္။

၁၉၈၆၊ ၈၇ ခုႏွစ္ ေငြစကၠဴ အေရးအခင္း ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ တုိင္းျပည္ဟာ ထိန္းမရေအာင္ ျဖစ္လာၿပီးေတာ့   ေက်ာင္းသား အေရးေတာ္ပံု ျပန္စလာခဲ့ပါတယ္။

 
ဒီလုိနဲ႔ ၁၉၈၈ ခုုႏွစ္ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုုံက ေမြးဖြားေပးလုုိက္တဲ့ ျမန္မာႏုုိင္ငံလုုံးဆုုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမုုိကရက္တစ္တပ္ဦး  ေက်ာင္းသားတပ္ေတာ္ကုုိ ႏုုိ၀င္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔မွာ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး သမုိင္းသစ္ တခုကုိ ဖြင့္လွစ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ 

ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ လုိ႔ေခၚတဲ့ ABSDF ကုုိ စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး ၂၄ ႏွစ္ေျမာက္မွာေတာ့ ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲတခု နဲ႔အတူ ေစ့စပ္ညိွႏုုိင္းေရး လမ္းစကုိ ေလွ်ာက္လွမ္း ရပါေတာ့တယ္။

အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူ တရပ္လံုး စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေရး ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အသက္စြန္႔ တုိက္ပဲြ၀င္ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဟာ တဖက္ကတုုိက္ပဲြ ၀င္ေနေပမယ့္ တဖက္မွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တံခါးကုိ ဖြင့္ထားခဲ့တာပါ။

ေက်ာင္းသားေတြဖြင့္လုိက္တဲ့ တံခါးက တျပည္လုုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ ေစ့စပ္ညိွႏုုိင္းေရး ဆုိတဲ့ တံခါတခ်ပ္ကေန တတုုိင္းျပည္လုုံး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီသုုိ႔ ….... တင္ျပရင္း